در این بخش از مقالات ایمنی و آتش نشانی در مهام مارکت درباره درگاه های کنترل شرایط اضطراری سیستم اعلام حریق توضیح خواهیم داد.

کلیاتی از سیستم اعلام حریق

• استفاده از سیستم اعلام حریق جهت کنترل سیستم های زیر در موقع حریق مجاز می باشد.

1. سیستم آزاد سازی درب های باز نگه داشته شده.
2. باز کردن درب های قفل شده در مسیر فرار.
3. کنترل آسانسور در شرایط حریق.
4. کنترل سیستم های هوارسان.

• عملکرد سیستم کنترل شرایط اضطراری به صورت خودکار مجاز می باشد.
• اجرای سناریوی کنترل شرایط اضطراری نباید منجر به قطع ارتباط ما بین سیستم اعلام حریق و سایر سیستم های تحت نظارت سیستم اعلام حریق گردد.
• ضروری است رله کنترل سیستم های تحت نظارت سیستم اعلام حریق، حداکثر در فاصله یک متر از تابلو کنترل سیستم تحت کنترل جانمایی گردد.
• ضروری است مدارات با کاربرد کنترل شرایط اضطراری، حدفاصل مرکز کنترل یا درگاه کنترل تا رله کنترل تحت نظارت قرار گرفته و در صورت بروز اشکال در مدارات، توسط مرکز کنترل تشخیص و اعلام گردد.

سیستم رهاسازی درب های باز

• ارتباط سیستم آزاد سازی درب های باز نگه داشته شده با سیستم اعلام حریق، به منظور اطمینان از بسته شدن خودکار درب ها و متعاقبا کامل شدن منطقه حریق انجام می گردد.
• اجزای سیستم عبارتند از آشکارساز دودی نقطه ای، بازنگه دارنده الکتریکی درب و آرام بند می باشد.
• در صورت استفاده از بازنگه دارنده های آهنربایی از نوعی که با قطع برق، درب را آزاد می نمایند، در نظر گرفتن منبع تغذیه اضطراری الزامی نمی باشد.

سیستم رها سازی درب های قفل

• به منظور تضمین در دسترس بودن مسیر فرار, ضروری است کنترل تمامی قفل های الکتریکی مربوط به درب های قفل شده با قفل الکتریکی موجود در مسیر فرار توسط سیستم اعلام حریق انجام گردد.
• به منظور تضمین باز بودن درب های دارای قفل الکتریکی در زمان حریق, برق اضطراری با قابلیت باز نگه داشتن درب ها برای حداقل ۳ دقیقه پیش بینی گردد.
• ضروری است کلیه درب های موجود در مسیر فرار دارای قفل الکتریکی، تا زمان بازیابی مجدد (RESET ) مرکز کنترل، باز نگاه داشته شود.

کنترل آسانسور

• اجرای سناریوی کنترل شرایط اضطراری نباید موجب قطع برق مورد نیاز برای روشنایی یا کارکرد آسانسور گردد.
• تمامی آشکارسازهای مرتبط با سیستم فراخوان آسانسور، توسط مرکز کنترل اعلام حریق ساختمان کنترل گردد.
• به جز کلید دستی مخصوص، فقط آشکارسازهای جانمایی شده در لابی آسانسور، شفت آسانسور، موتورخانه آسانسور و تجهیزات خاموش کننده آسانسور مجاز به فراخوان آسانسور برای آتش نشان می باشند.
• نصب یک عدد آشکارساز دودی حدفاصل۵٫۱ متری آسانسور جهت فراخوان آسانسور الزامی است.
• در آسانسورهای دارای بازشو به فضای باز نیازی به در نظر گرفتن آشکارساز دود نمی باشد.
• در صورت عدم امکان جانمایی آشکارساز دود به دلیل شرایط محیطی، استفاده از سایر انواع آشکارسازها بلامانع است.
• در صورت تشخیص حریق توسط آشکارسازهای جانمایی شده در شفت آسانسور، موتورخانه یا اتاق کنترل، به منظور اطالع رسانی در خصوص ایمن نبودن آسانسور به آتش نشان، ضروری است. آشکارسازهای مذکور به عنوان منطقه تشخیص حریق جداگانه از محل مرکز کنترل قابل مشاهده باشد.
• فراخوان آسانسور به تراز تخلیه در صورت محقق شدن هر یک از شرایط زیر انجام گردد:
  ۱ .فعال شدن هر یک از آشکارسازهای جانمایی شده در لابی آسانسور طبقات به جز تراز تخلیه
  ۲ .فعال شدن هر یک از آشکارسازهای جانمایی شده در موتورخانه یا اتاق برق آسانسور، در صورتی که مکان های مذکور در تراز  تخلیه ساختمان نباشند.
• فراخوان آسانسور به تراز تخلیه جایگزین در صورت محقق شدن هر یک از شرایط زیر انجام گردد:
  ۱ .فعال شدن آشکارسازهای جانمایی شده در لابی آسانسور تراز تخلیه
  ۲ .فعال شدن هر یک از آشکارسازهای جانمایی شده در موتورخانه یا اتاق برق آسانسور، در صورتی که مکان های مذکور در تراز تخلیه ساختمان باشند.
• فعال سازی هشدار نوری نوشتاری نشانگر شرایط اضطراری، در داخل کابین آسانسور در صورت فعال شدن هر یک از آشکارسازهای موتورخانه و اتاق برق آسانسور و لابی های آسانسور الزامی است.

کنترل سیستم های هوارسان

ارتباط سیستم های هوارسان نظیر هواساز، تهویه، گرمایش و… با سیستم اعلام حریق به منظور خاموش کردن دستگاه های گردش هوا و کنترل دریچه های هوا به صورت خودکار و با هدف جلوگیری از انتشار دود از منطقه درگیر حریق به سایر مناطق حریق انجام می گیرد.
روش های طراحی و اجرای سیستم مدیرت دود طبق دستورالعمل های ویژه این امر انجام و کنترل آن در ساختمان های دارای سیستم اعلام حریق توسط این سیستم انجام می گیرد.

برای خرید سیستم های اعلام حریق از مهام صنعت کلیک کنید.

مطالب مشابه: