در این بخش از مقالات ایمنی و آتش نشانی در مهام مارکت درباره سیستم های اطفاء حریق و مشخصات گاز دی اکسیدکربن  CO2 توضیح خواهیم داد.

برای برطرف کردن وجود اکسیژن و دمای مناسب جهت بروز حریق از عوامل خارجی استفاده می شود. این عوامل عبارتند از :

آب

آب ماده ای است قابل دسترس و ارزان و دارای ظرفیت جذب مقادیر زیادی از حرارت ایجاد شده توسط آتش است. از سوی دیگر آب سبب خنک کنندگی و خاموش شدن آتش می گردد. لذا بعنوان ماده ای با خاصیت تاثیر گذاری متوسط جهت آتش کلاس A مفیـد خواهد بود.

همچنین استفاده از آب بصورت اسپری جهت آتش کلاس B بخصوص آنهایی که نقطه آتش بالایی دارند نظیـر روغـن دیزل، روغن ترانسفورماتور، روغن های روان کننده و … نیز بکار برده می شود. هنگام استفاده از آب باید به این نکته توجه نمود که بـا توجه به هدایت الکتریکی آب در هنگام استفاده جهت خاموش کردن آتش در تجهیزات الکتریکی، این تجهیزات بی برق شده باشند.
زمان عملکرد سیستم خاموش کنندگی آتش با آب معمولاً بین ۵ تا ۱۰ دقیقه خواهد بود. در این سیستم احتیاج به منبع ذخیره آب با پمپ، منبع گاز فشرده یا شبکه آب شهری می باشد.
سیستم حفاظت از آتش آبی به انواع زیر تقسیم می شود:
الف- سیستم پاشیدن آب: این سیستم عمل خنک کنندگی ماده مشتعل را انجام می دهد.

ب- سیستم پاشیدن ذرات آب بصورت مه: این سیستم عمل خنک کنندگی (پایین آوردن دما) و حذف اکسیژن در سـطح  ماده مشتعل را تواماً انجام می دهد. در این سیستم، حداقل فشار کار نازلی که آتش سوزی خارجی را تحت پوشش دارد ۴/۱ بار است.

ج- سیستم پاشیدن ذرات آب با فشار زیاد: این سیستم عمل خنک کنندگی و حذف اکسیژن و تغییر شـکل دادن و قابـل جذب نمودن روغن ( با بمباران سطح روغن مشتعل توسط آب با سرعت زیاد، ملکول های روغـن از یکـدیگر جـدا شـده و مخلوط آب و روغن بوجود می آید) را تواماً انجام می دهد که به این ترتیب اثر سریعی بر روی آتش دارد. در ایـن سیسـتم، فشار کار در دورترین نازل نبایستی از ۵/۳ بار کمتر باشد.
د- سیستم پاشنده که در وسط دارای سوراخ هایی جهت تولید مه و در اطراف آنها دارای سوراخ هایی جهت پاشـیدن آب بـا سرعت زیاد می باشد. در این سیستم مه تولید شده در برابر وزش باد حفاظت شده و منحرف نگردیده و به ناحیـه یـا نقطـه مشتعل پاشیده خواهد شد.
سیستم خاموش کنندگی با آب عموماً در پست های فشارقوی کاربرد ندارند. به هر حال در برخی پست های نیرو گاهی می توان از این سیستم استفاده نمود.

دی اکسیدکربن CO2 

مشخصات گاز دی اکسیدکربن

دی اکسیدکربن ساله است که در اطفاء حریق ناشی از مایعات قابل اشتعال، حریق ناشی از گازها و تجهیزات الکتریکی و به میزان کمتر در دیگر انواع حریق بکار می رود. دی اکسیدکربن بطور موثر حریق را در اکثر موارد مهار نموده و محدودیت های عملی، بیشتر در روش بکارگیری و یا نوع حریق می باشد. از این ماده با توجه به خصوصیات عایقی آن جهت اطفاء حریق تجهیزات الکتریکی استفاده فراوانی می شود.
دی اکسیدکربن گازی است بی رنگ، بیبو و خنثی که دارای خواص متعددی است که آنرا برای کاربری بعنوان ماده خاموش کننده حریق مناسب می سازد. این گاز قابل سوختن نیست و با اکثر مواد واکنش نمی دهد. همچنین از آنجا که دی اکسیدکربن بصورت گـاز
در هوا منتشر می شود می تواند به تمامی قسمت های ناحیه حریق نفوذ پیدا کرده و عمل اطفاء را انجام دهد. بعنوان یک گاز و یا بعنوان یخ خشک، هادی الکتریسیته نیست و هیچگونه اثری از خود باقی نمی گذارد لذا فرآیند تمیز کردن بعد از مصـرف را نـدارد. ایـن گـاز برای مدت های طولانی فاسد نمی شود.
با حذف CO2 از محیط، احتمال بروز حریق مجدد وجود دارد. به همین دلیل لازم است گاز CO2 برای مدتی درفضا برای جلوگیری از حریق مجدد وجود داشته باشد.
گاز CO2 بصورت مایع در سیلندرها یا در تانک های تحت فشار ذخیره می شود. مقدار گاز CO2 می بایسـتی در حـدود ۵/۰ تـا ۲ کیلوگرم برای هر مترمکعب از حجم مورد حفاظت باشد. فشار گاز CO2 در حدود ۵۰ تا ۶۰ بار بوده و زمان عملکرد سیستم حفاظت از آتش با گاز CO2 در حدود ۵/۰ تا ۳ دقیقه میباشد. این گاز مناسب برای فضای بسته (مانند ساختمان کنترل) است. ویژگی های گاز دی اکسیدکربن به تفصیل در زیر شرح داده می شود.

خصوصیات اطفایی گاز دی اکسیدکربن

دی اکسیدکربن بعنوان یک ماده خاموش کننده حریق با توجه به دو خصوصیت اطفایی باعث مهارکردن و در نتیجه خاموش کردن حریق می گردد.

• خفه کردن حریق
• سردکردن حریق

برای خرید سیستم های اطفاء حریق از مهام صنعت کلیک کنید.

مطالب مشابه: