۶-۱۷- تأمین هوای احتراق

کلیات ۱-۶-۱۷

یکی از مهمترین دلایل احتراق ناقص در دستگاههای گازسوز کمبود هوای مورد نیاز احتراق است و احتراق ناقص در دستگاههای گازسوز ایمنی و سلامتی بهره برداران را به مخاطره میاندازد از این رو تامین هوای احتراق برای پیشگیری از بروز خطرات ناشی از احتراق ناقص در دستگاههای گازسوز اهمیت زیادی دارد الزامات این فصل شامل روشهای تامین هوای احتراق و نحوه محاسبه مقدار آن به منظور تامین حداقل شرایط لازم برای احتراق کامل و ایمن در دستگاههای گازسوز و عملکرد صحیح آن است که عدم رعایت آنها منجر به فوت ،گازگرفتگی یا آلودگی هوای داخل ساختمان میشود.

۲-۶-۱۷ الزامات عمومی در تامین هوای احتراق

در تأمین هوای احتراق دستگاههای گازسوز الزامات زیر باید رعایت شود:

۱-۲-۶-۱۷

برای هر قسمت از ساختمان که در آن دستگاه گازسوز نصب میشود برای احتراق کامل در هر یک از دستگاهها باید هوا به مقدار لازم و کافی و با روش مناسب بر اساس شرایط فضای محل نصب، نوع و ظرفیت حرارتی دستگاه گازسوز تأمین شود.

۲-۲-۶-۱۷

در هر محل از ساختمان که بیش از یک دستگاه گازسوز نصب میشود، تأمین هوای احتراق باید متناسب با نوع دستگاههای گازسوز و بر اساس مجموع حداکثر ارزش حرارتی ناخالص گاز مصرفی آنها باشد.

۳-۲-۶-۱۷

 هوای انتقالی یا هوای تعویض شده به منظور جبران تلفات بارهای حرارتی و برودتی یا تهویه مطبوع نباید به عنوان تأمین هوای احتراق دستگاههای گازسوز مد نظر قرار گیرد.

توضیح ۱: منظور از تأمین هوای احتراق در این فصل فراهم نمودن شرایط دریافت مقدار هوایی است که علاوه بر احتراق ،کامل تهویه و رقیق سازی گازهای دودکش دستگاههای گازسوز را نیز امکان پذیرمی سازد.

توضیح ۲: در هر یک از روشهای تأمین هوای احتراق منبع اصلی برای تأمین هوا فضای آزاد خارج از ساختمان است که در آن هوا به مقدار نامحدود و به صورت طبیعی جریان دارد و با استفاده از روشهای مختلف ذکر شده در این مبحث ارتباط بین فضای آزاد خارج و فضای محل نصب دستگاه گازسوز برای تأمین هوای احتراق برقرار میشود.

توضیح ۳: تأمین هوا از فضاهایی که ارتباطی با فضای آزاد خارج از ساختمان ندارند مجاز نیست.

توضیح ۴: نحوه تامین هوای احتراق دستگاههای گازسوز باید در طراحی پیش بینی و از تطابق آن با اجرا هنگام صدور تأییدیه سامانه گاز ساختمان اطمینان حاصل شود.

۳-۶-۱۷- فضاهای مجاور غیر مجاز در تأمین هوا

تأمین هوای احتراق از فضاهای زیر به عنوان فضای مجاور مجاز نیست:

الف) فضاهایی که در آن گازهای خطرناک یا آلوده کننده وجود داشته باشد، مانند پارکینگها

ب) فضاهایی که در آن گازها یا بخارهای قابل اشتعال وجود داشته باشد، مانند سالنهای رنگ و انبار مایعات قابل اشتعال و آرایشگاهها و سالنهای زیبایی که در آنها معمولاً از مواد شیمیایی (که گازهای قابل اشتعال و یا خورنده تولید و منتشر میک کنند استفاده میشود.

پ) فضاهایی که در آن گرد و غبار و ذرات مواد جامد انتشار یابد مانند کارگاههای نجاری یا چوب بری ت فضاهای موتورخانه ساختمان و فضاهایی مانند محل نصب ژنراتور برق.

ت) فضای اتاق خواب سرویس بهداشتی حمام انباری و راه پله

ج) فضای استخر، سونا و جکوزی

چ) فضای خالی باقی مانده داخل کانالها بین دیواره داخلی کانال تا جداره لوله ها، دودکشها، کانال های فلزی و کابلها

ح) فضای درز انقطاع

خ) فضای چاه آسانسور و فضای کانالهای تأسیساتی

د) فضاهایی که نرخ نفوذ هوای آنها کمتر از ۰/۲ نوبت در ساعت باشد.

۴-۶-۱۷ روشهای تأمین هوای احتراق

تأمین هوای احتراق در فضاهای محل نصب دستگاههای گازسوز با استفاده از روشهای مختلف اساس شرایط فضای محل نصب انجام میشود این روشها شامل تأمین هوا از طریق یک دریچه باز ثابت تأمین هوا از طریق دو دریچه باز ،ثابت تأمین هوا از طریق کانالهای قائم یا افقی با سطح مقطع ثابت تامین هوای احتراق به صورت مکانیکی و تامین هوای احتراق با استفاده از تاسیسات مهندسی می باشد. در این قسمت روشهای مختلف تأمین هوای احتراق تشریح شده و بر اساس شرایط فضا مشخصات دستگاههای گازسوز باید یکی از روشها در تأمین هوای احتراق به کار رود :توضیح تامین هوای احتراق طبق این فصل فقط مختص دستگاههای گازسوز بوده و چنانچه اختلافی با مبحث چهاردهم مقررات ملی ساختمان داشته باشد باید الزامات این مبحث رعایت شود.

۱-۴-۶-۱۷- تأمین هوای احتراق از طریق یک دریچه باز ثابت

۱-۱-۴-۶-۱۷

در این روش باید فضای محل نصب دستگاه گازسوز مجاور فضای آزاد خارج از ساختمان باشد تا امکان دریافت هوا به صورت مستقیم از فضای آزاد خارج وجود داشته

باشد.

۲-۱-۴-۶-۱۷

یک دریچه باز دایمی و ثابت که به صورت مستقیم با هوای آزاد خارج از ساختمان ارتباط داشته باشد باید روی جدار مشترک بین فضای داخل و فضای مجاور آزاد خارج از ساختمان تعبیه شود.

۳-۱-۴-۶-۱۷

بالاترین قسمت این دریچه باید در فاصله ۳۰۰ میلی متر پایین تر از سقف روی جدار مشترک بین فضای داخل و فضای آزاد خارج از ساختمان باشد.

۴-۱-۴-۶-۱۷

حداقل سطح آزاد دریچه باید برابر با ۱۰۰ میلیمتر مربع به ازای هر ۱۱۷ کیلو کالری بر ساعت ۲ ارزش حرارتی ناخالص گاز ورودی به دستگاه دستگاه های گازسوز باشد.

۵-۱-۴-۶-۱۷

در دریچه های با مقطع مستطیل اندازه ضلع کوچک نباید کمتر از ۸۰ میلیمتر (۳ اینچ) باشد.

میتوانید برای اطلاعات بیشتر مقاله “ لزوم نصب دریچه تامین هوای احتراق در جاهایی که اجاق گاز نصب شده است” را بخوانید.

تبصره ۱: سطح آزاد این دریچه نباید کمتر از مجموع مساحت مجرای دودکشهای دستگاه های گازسوز با دودکش نصب شده در محل .باشد در صورت کوچکتر بودن سطح محاسبه شده بر مبنای مندرجات این مبحث باید دریچه تا حدی بزرگتر در نظر گرفته شود تا سطح آزاد آن حداقل برابر مجموع سطح مقطع دودکشهای دستگاه های گازسوز شود.

تبصره ۲: در این روش ارتباط دریچه توسط کانال به فضای آزاد خارج از ساختمان مجاز نیست.

۲-۴-۶-۱۷- تأمین هوای احتراق از طریق دو دریچه باز ثابت

۱-۲-۴-۶-۱۷-

در این روش باید فضای محل نصب دستگاه گازسوز مجاور فضای آزاد خارج از ساختمان باشد.

۲-۲-۴-۶-۱۷

دو دریچه باز به صورت ثابت باید روی جدار مشترک . فضای مجاور آزاد خارج از ساختمان تعبیه شود.

-۳-۲-۴-۶-۱۷

محل دریچه ها یکی در فاصله ۳۰۰ میلیمتر پایینتر از سقف و دیگری تافاصله ۳۰۰ میلیمتر بالاتر از کف باید باشد.

۴-۲-۴-۶-۱۷

مساحت دریچه ها باید حداقل ۱۰۰ میلی متر مربع به ازای هر – کالری بر ساعت ارزش حرارتی ناخالص گاز ورودی به دستگاه دستگاههای گازسوز باشد.

۵-۲-۴-۶-۱۷

در دریچه های با مقطع مستطیل اندازه ضلع کوچک نباید کمتر از ۸۰ میلیمتر (۳ اینچ) باشد.

۳-۴-۶-۱۷- تأمین هوای احتراق از طریق کانالهای مستقیم قائم یا افقی

۱-۳-۴-۶-۱۷

در این روش تأمین هوای احتراق توسط کانالهای افقی یا قائم مستقیم که دارای سطح مقطع ثابت بوده و در طول مسیر انشعاب یا اتصالی ندارند انجام میشود. 

۲-۳-۴-۶-۱۷

در صورت ارتباط با فضای آزاد خارج ساختمان از طریق کانال افقی مساحت دریچه ها و سطح مقطع سراسر کانال باید حداقل ۱۰۰ میلیمتر مربع به ازای ۷۸ کیلو کالری برساعت ارزش حرارتی ناخالص گاز ورودی به دستگاه /دستگاه های گازسوز باشد.

۳-۳-۴-۶-۱۷

در صورت ارتباط با فضای آزاد خارج ساختمان از طریق کانال قائم مساحت دریچه ها و سطح مقطع سراسر کانال باید حداقل ۱۰۰ میلیمتر مربع به ازای ۱۵۶ کیلو کالری بر ساعت ارزش حرارتی ناخالص گاز ورودی به دستگاه/ دستگاه های هرگازسوز باشد.

توضیح: کانال افقی تأمین هوای احتراق که در قسمت بالا قرار میگیرد نباید به سمت منبع هوای آزاد شیب رو به پایین داشته باشد.

۴-۳-۴-۶-۱۷

در کانالهای با مقطع مستطیل اندازه ضلع کوچک کانال نباید کمتر از ۸۰ میلیمتر (۳ اینچ) باشد.

۵-۳-۴-۶-۱۷

نصب دریچه های خطی دکوراتیو با عرض کمتر از ۸۰ میلی متر (۳ اینج) جهت تامین هوای احتراق مجاز نیست.

برای خرید دریچه تامین هوای مهام صنعت کلیک کنید.

۴-۴-۶-۱۷ تأمین هوای احتراق به صورت مکانیکی

در این روش هوای احتراق مورد نیاز دستگاههای گازسوز نصب شده در فضاهای داخلی توسط سیستم مکانیکی و از فضای آزاد خارج ساختمان فراهم میشود.

۱-۴-۴-۶-۱۷

سیستم مکانیکی تأمین هوای احتراق باید مختص دستگاههای گازسوز نصب شده در محل باشد.

۲-۴-۴-۶-۱۷

کمترین مقدار هوایی که توسط سیستم مکانیکی برای تأمین هوای احتراق باید به داخل فضای محل نصب دستگاه دستگاههای گازسوز منتقل شود، ۱ متر مکعب  درساعت به ازای هر ۴۲۴ کیلو کالری (۰/۰۴ متر مکعب در دقیقه به ازای هر ساعت به ازای هر در ۱۰۰۰ کیلو کالری در ساعت) ارزش حرارتی ناخالص گاز ورودی به دستگاه /دستگاه های گازسوز باشد.

۳-۴-۴-۶-۱۷

در فضایی که هواکش برای تخلیه هوا نصب شده است، سیستم تأمین هوای مکانیکی باید علاوه بر تأمین هوای احتراق حجم هوایی را که توسط هواکش تخلیه شده، تامین کند.

۴-۴-۴-۶-۱۷

سیستم تأمین هوای مکانیکی باید با دستگاه/ دستگاه های گازسوز مرتبط و وابسته باشد؛ به طوری که در زمان از کار افتادن یا خاموشی سیستم تأمین هوای و مکانیکی مشعل دستگاه/ دستگاههای گازسوز خاموش شود و قابل روشن کردن نباشد.

۵-۴-۴-۶-۱۷

برای مواقع ضروری یا از کار افتادن سیستم تأمین هوای مکانیکی باید سیستمی به عنوان پشتیبان نصب شود که به طور کامل با سیستم اصلی مطابقت داشته و عملکرد آن همانند سیستم اصلی باشد.

۵-۴-۶-۱۷- تأمین هوای احتراق با استفاده از تأسیسات مهندسی

احتراق مورد نیاز دستگاههای گازسوز را تامین نمود این تاسیسات باید بر اساس مشخصات دستگاههاز در برخی موارد خاص به نصب تاسیساتی نیاز است که با استفاده از روشهای مختلف بتوان هوای شرایط فضای محل نصب و الزامات این ،مبحث هوای کافی برای احتراق تهویه و رقیق کردن محصولات احتراق را تأمین نمایند .استفاده از این روش برای موارد خاص بوده و باید با استفاده از روابط محاسباتی و توسط اشخاصی که دارای صلاحیت مربوطه از وزارت راه و شهرسازی باشند، انجام شود.