۱-۱۳-17– کلیات

عایقکاری لوله های مدفون و توکار فولادی به دو روش زیر امکان پذیر است:

 عایقکاری سرد (نوارپیچی) که عبارتست از عایقکاری لوله ها با استفاده از نوارهای چسب دار و پرایمر مخصوص لوله.

عایقکاری گرم  (عایقکاری با قیر) که عبارتست از عایقکاری لوله ها با استفاده از قیر مذاب و الیاف پشم شیشه و پرایمر مربوطه.

تبصره: استفاده از سایر پوششها اعم از سرد یا گرم از جمله سایر انواع نوار پوششهای اپوکسی دو جزئی، پوششهای پلی یورتان دوجزئی صد در صد جامد (پوششهای سرد) و قیر اصلاح شده، پلی اتیلن سه لایه و اپوکسی پودر (پوششهای گرم) در صورت مطابقت با استانداردهای شرکت ملی گاز و مقررات این مبحث بلامانع خواهد بود.

۲-۱۳-۱۷- اقدامات اولیه قبل از عایقکاری

قبل از اقدام به عایقکاری لوله ها باید اقدامات اولیه زیر در مورد آنها به عمل آید.

۱-۲-۱۳-۱۷- بازرسی ظاهری لوله ها از نظر آلودگی به چربی ها

هر نوع آلودگی لوله ها به مواد چرب از قبیل گریس، مواد هیدروکربنی و چربی ها باید با استفاده از حلالهای مناسب از جمله بنزین بدون سرب و یا تولوئن کاملا تمیز گردد و سپس با آب بدون املاح (در حد آب آشامیدنی) شسته شود.

۲-۲-۱۳-۱۷- بازرسی لوله ها از نظر وجود عیوب مکانیکی

کلیه لوله ها قبل از زنگ زدایی و تمیز کاری باید مورد بازرسی قرار گیرند و در صورت مشاهده هرگونه عیب مکانیکی از قبیل شیار، فرورفتگی، خراش، دو پهنی، صدمات وارده به سر لوله و حفره های خوردگی کنار گذاره شوند تا به وسیله دستگاه نظارت بر طبق استانداردهای API-5L و IGS-M-PL-001(2) مورد ارزیابی قرار گرفته و تعیین تکلیف شود.

۳-۲-۱۳-۱۷ بازرسی لوله ها از نظر خشک بودن

لوله ها قبل از زنگ زدائی و تمیزکاری باید کاملا خشک باشند. در صورت وجود شبنم صبحگاهی بر روی سطح لوله و یا در صورتیکه دمای محیط کمتر از ۵+ درجه سلسیوس باشد، باید لوله ها را با استفاده از مشعل گاز تا دمای ۳۰+ درجه سلسیوس پیش گرم نمود.

۳-۱۳-۱۷- زنگ زدائی و تمیز کاری لوله ها

پس از بازرسی از لوله ها باید به وسیله مواد ساینده از قبیل شن و یا ذرات فولادی شات و گریت و به روش سندبلاست یا شات بلاست، لوله ها را زنگ زدائی و تمیز کاری و لایه زنگ یا اکسید تشکیل شده بر روی سطح لوله را کاملا بر طرف نمود.

در زنگ زدائی و تمیز کاری لوله ها به منظور جلوگیری از عوارض استفاده از شن در روش سندبلاست استفاده از ذرات سرباره مس یا “مسباره“ ارجحیت دارد.

 میزان تمیزی سطح لوله ها باید بر طبق استاندارد 1-8501 ISO و درجه تمیزی آن برابر با درجه SA 2.5 باشد.

میزان زبری سطح لوله ها باید بر طبق استاندارد 2-8503 ISO و مقدار زبری آن بین ۵۰ الی ۱۰۰ میکرون باشد.

لوله های زنگ زدائی و تمیز شده باید تا پایان روز کاری پرایمر زنی و یا عایقکاری شوند، در غیر اینصورت لوله ها باید مجدداً زنگ زدائی و تمیز کاری شوند. در مناطق ساحلی و یا نقاطی که رطوبت نسبی بالای80 ٪ باشد، لوله های زنگ زدایی و تمیزکاری شده باید حداکثر پس از دو ساعت پرایمر زنی و یا عایقکاری شوند.

۴-۱۳-۱۷- عایقکاری سرد لوله ها (نوار پیچی)

عایقکاری سرد باید با استفاده از نوارهای چسب دار مخصوص عایقکاری لوله انجام شود، به این ترتیب که پس از پرایمر زنی، باید لوله ها را در دو لایه شامل نوار زیر و نوار رو نوار پیچی نمود. در نوارپیچی سرد لوله ها باید از نوار مخصوص سرجوش به عنوان نوار زیر، پرایمر مخصوص نوار سرجوش به عنوان پرایمر به علاوه نوار رو استفاده شود.

تبصره: استفاده از عایق های سرد دیگر از جمله سایر انواع نوار، ابرکسیهای دو جزئی و پلی یورتان های تو جزئی صد در صد خالص در صورت مطابقت با استانداردهای شرکت مالی کار و مقررات این میجت با نظر دستگاه نظارت بلامانع است.

در تهیه نوار و پرایمر باید دقت شود که نوار و پرایمر ساخت یک ،سازند و قابل انطباق باشند. استفاده از ار و پرایمر که ساخت سازندگان متفاوت باشند، مجاز نمیباشد.

عایقکاری سرد باید در کارگاه و در محل سرپوشیده انجام شود. در صورتیکه به عادت عایقکاری سره در کارگاههای سرپوشیده امکان پذیر نباشد، باید از انجام عایقکاری در هوای بارانی، مه سنگین، گرد و غبار و در دمای زیر ۵ درجه سلسیوس خودداری شود.

۱-۴-۱۳-۱۷- پرایمر زنی

پرایمر زنی باید حتی الامکان بلافاصله پس از زنگ زدائی و تمیز کاری لوله ها انجام شود. در صورت لزوم باید گرد و غبار سطح لوله به وسیله هوای فشرده زدوده شود.

پرایمر تا قبل از مصرف باید در بسته بندی اولیه نگهداری شود. قبل از باز کردن درب قوطی پرایمر برای مصرف، باید ظرف را به قدر کافی تکان داد و در صورت بزرگ بودن ظرف باید آن را بقدر کافی غلتاند تا مواد ته نشین شده پرایمر کاملا مخلوط شود. پس از استفاده از پرایمر باید بلافاصله درب ظرف را محکم نمود تا مواد فرار آن تبخیر نشود.

پرایمر زنی لوله ها در هوای بارانی، مه سنگین، گرد و غبار و طوفان و در دمای زیر ۵+ درجه سلسیوس مجاز نمیباشد. در صورت وجود شبنم صبحگاهی باید سطح لوله را کاملاً خشک نمود.

 پرایمر زنی باید به وسیله قلم مو، غلطک و یا دستگاه اسپری انجام شود. پرایمر زنی باید به صورتی انجام شود که پس از خشک شدن ضخامت آن یکسان باشد و نقاط کمرنگ و یا پرایمر نخورده باقی نمانده باشد. قبل از شروع نوار پیچی، پرایمر باید خشک شده باشد به نحوی که اثر انگشت روی آن باقی نماند. در مورد زمان خشک شدن پرایمر باید توصیه سازنده آن مورد توجه قرار گیرد.

بصرفه و اقتصادی ترین سنسور های آشکار ساز گاز شهری

برای مشاهده محصولات هر برند روی عکس کلیک کنید.

۲-۴-۱۳-۱۷- نوار پیچی لایه اول

لایه اول نوار یا نوار زیرین، محافظت اصلی لوله در مقابل خوردگی را بر عهده دارد. نوار پیچی لایه زیرین باید به وسیله نوار سرجوش که مخصوص عایقکاری سرجوشها و اتصالات است و ضخامت لایه پلاستیک آن حداقل 2/0 میلیمتر و ضخامت لایه چسب آن حداقل 6/0 میلیمتر است انجام شود. نوارها باید تا قبل از مصرف در بسته بندی های اولیه و در دمای مناسب و دور از تابش آفتاب و باران بر طبق توصیه های سازنده آنها نگهداری شوند. در استفاده از نوار و پرایمر باید توجه شود که هر دو ساخت یک سازنده و دارای تاریخ مصرف معتبر باشند. در صورتی که نوار پیچی بلافاصله پس از پرایمر زنی انجام نشود، میتوان لوله های پرایمر خورده را برای مدت حداکثر چهار هفته در مکان مناسب نگهداری نمود به نحوی که خواص پرایمر و یا پدیدار شدن آثار زنگ زدگی، لوله ها خواص پرایمر از بین نرود. در صورت از بین رفتن باید مجدداً زنگ زدائی و تمیز کاری و سپس پرایمر زنی شوند. چنانچه بیش از یک روز از پرایمر زنی لوله ها گذشته باشد، قبل از اقدام به نوار پیچی باید سطح پرایمر خورده را با برس زبر کرده و سپس اقدام به پرایمر زنی مجدد نمود.

نوار پیچی در هوای بارانی، مه سنگین، گرد و غبار و در دمای زیر ۵+ درجه سلسیوس مجاز نمیباشد. نوار پیچی باید با زاویه ثابت و با کشش یکنواخت انجام شود. میزان کشش نوار باید در حدی باشد که بیش از ۵ درصد از عرض نوار کم نشود. میزان روی هم پیچی نوار برای لایه اول باید برابر با پنجاه درصد عرض نوار باشد به طوری که هر دور ،نوار نصف عرض دور قبلی را بپوشاند.

با اتمام هر حلقه نوار باید نوار حلقه جدید حداقل ۱۵ سانتیمتر روی انتهای نوار قبلی پیچیده شود. برای اطمینان از چسبیدن نوار باید آن را با دست روی نوار قبلی فشرد.

در عبور لوله از نقاطی که سطح آبهای زیر زمینی بالا است و یا در تقاطع با نهر آب، باید نوار پیچی نوار زیرین در دو لایه با روی هم پیچی پنجاه درصد ٪ 50 انجام شود. در صورتیکه نوار پیچی لوله ها در کارگاه انجام شود باید حدود ۱۰ سانتی متر از سرلوله ها نوار پیچی نشود تا پس از انجام جوشکاری همراه با قسمت سرجوش لوله ها نوار پیچی شود.

۳-۴-۱۳-۱۷ نوار پیچی لایه دوم

نوار پیچی لایه دوم باید با استفاده از نوار رویی که ضخامت لایه پلاستیک آن ۰٫۳ میلیمتر و ضخامت لایه چسب آن ۰٫۲ میلیمتر است انجام شود.

نوار پیچی رویی برای محافظت از نوار زیرین انجام میشود. میزان روی هم پیچی نوار رویی باید حداقل ٪۱۰ عرض نوار باشد.

در نوار پیچی نوار رویی باید حدود ۱۵ سانتیمتر از سر لوله ها نوار پیچی نشود.

4-4-۱۳-۱۷ نوار پیچی سرجوش،ها اتصالات و نقاط تعمیری

 در صورتی که لوله ها در کارگاه نوار پیچی شده و سپس به محل اجرای لوله کشی حمل شوند، پس از انجام جوشکاری باید قسمت نوار پیچی نشده سر لوله و قسمت سرجوش در محل نوار پیچی شود. برای نوار پیچی سرجوش، ابتدا باید با استفاده از برس برقی یا برس دستی محل جوش و قسمتهای نوار پیچی نشده سر لوله را از پرایمر و سایر مواد خارجی پاک نمود به نحوی که سطح فلز لوله کاملا براق شود. در صورت لزوم قطرات ناشی از جوش باید با استفاده از قلم برداشته شود. پرایمر زنی سرجوش باید با استفاده از پرایمر مخصوص نوار سرجوش انجام شود. پرایمر زنی سرجوش باید علاوه بر روی قسمتهای لخت لوله و محل جوش، بر روی حداقل ۵ سانتیمتر از نوار پیچی نوار زیر لوله در دو طرف جوش انجام شود.

پس از خشک شدن پرایمر باید نوار پیچی سرجوش با استفاده از نوار سرجوش و با روی هم پیچی50%  بر روی قسمتهای پرایمر خورده شامل محل جوش، قسمتهای نوارپیچی نشده و حداقل ۵ سانتیمتر بر روی نوار زیر لوله های طرفین سرجوش انجام شود. سپس باید نوار رو با روی هم پیچی حداقل ۱۰٪ بر روی نوار پیچی نوار سرجوش انجام شود.

در صورت زخمی شدن نوار، باید قسمت معیوب نوار پیچی برداشته شود. سپس محل عیب به اضافه حدود ۵ سانتی متر از هر طرف روی نوار پیچی نوار زیر با استفاده از پرایمر مخصوص نوار سرجوش، پرایمر زنی شود و پس از خشک شدن پرایمر، با استفاده از نوار سرجوش نوارپیچی شود. سپس نوارپیچی نوار رویی که برای سرجوشها ذکر گردید انجام شود.

۵-۴-۱۳-۱۷ کنترل کیفیت عایقکاری سرد

پس از اتمام نوار پیچی نوار زیر با استفاده از دستگاه منفذیاب (هالیدی دیتکتور) که مورد تائید دستگاه نظارت قرار گرفته باشد باید از سالم بودن نوار پیچی اطمینان حاصل نمود.

نوار پیچی انجام شده باید از نظر ظاهری یکنواخت بوده و فاقد چین و چروک باشد. برای اطمینان از کیفیت نوار و پرایمر استفاده شده و همچنین اطمینان از کیفیت نوارپیچی باید بر روی نوار زیر به طریق زیر آزمایش چسبندگی انجام داد . ابتدا با چاقو دو شیار موازی به فاصله یک سانتیمتر از یکدیگر بر روی نوار زیر در جهت عمود بر محور طولی لوله ایجاد کنیم. سپس با برش عرضی محل شروع دو شیار را بهم وصل نموده و با نوک چاقو قسمت ابتدای نوار بریده شده را از سطح لوله بلند کرده و با نیروی یکنواخت در جهت عمود بر سطح لوله نوار زیر را از لوله جدا میکنیم. انجام آزمایش چسبندگی باید حداقل دو ساعت بعد از نوار پیچی و در دمای بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سلسیوس باشد.

چسبندگی نوار باید در حدی باشد ،که نوار با نیرویی بیش از ۱٫۵ کیلوگرم نیرو به ازای هر سانتیمتر عرض نوار، از سطح لوله جدا شود و لایه چسب نوار به صورت یکنواخت هم بر روی نوار و هم بر روی لوله باقی بماند.

پس از اتمام نوار پیچی سرجوش ها، شیرها، اتصالات و نقاط تعمیری و قبل از خوابانیدن لوله در کانال، باید کل طول لوله نوار پیچی شده مجدداً با استفاده از دستگاه منفذیاب (هالیدی دتکتور) بر طبق دستور العمل

مندرج در بخش 7-5-13-17 مورد ازمایش قرار گیرد تا از سالم بودن نوار پیچی انجام شده حاصل شود.

5-13-17 عایقکاری گرم لوله ها (عایقکاری با قیر)

۱-۵-۱۳-۱۷ کلیات

این بخش مربوط به عایقکاری گرم لوله ها شامل استفاده از قیر پایه نفتی، پرایمر مخصوص موسوم به پرایمر مصنوعی و نوارهای پشم شیشه داخلی و قیراندود خارجی میباشد.

عایقکاری گرم لوله ها با استفاده از قیر مذاب و نوارهای پشم شیشه داخلی و خارجی و پرایمر مربوطه انجام میشود. در تهیه مواد عایقکاری گرم باید قیر و پرایمر از یک سازنده تهیه شود. استفاده از قیر و پرایمر ساخت سازندگان متفاوت مجاز نیست.

تبصره: استفاده از سایر انواع عایقهای گرم از جمله، قیر ذعال سنگی، قیر اصلاح شده، پلی اتیلن سه لایه و اپوکسی پودر در صورت مطابقت با استانداردهای شرکت ملی گاز و مقررات این مبحث با نظر دستگاه نظارت بلامانع است.

۲-۵-۱۳-۱۷ شرایط محیط برای عایقکاری گرم

عایقکاری گرم باید در کارگاه و در محل سرپوشیده انجام شود. در صورتیکه به هر علت عایقکاری گرم در کارگاههای سرپوشیده امکان پذیر نباشد، باید از انجام عایقکاری گرم در هوای بارانی، مه سنگین گرد و غبار و در دمای کمتر از ۵ درجه سلسیوس خودداری شود.

۳-۵-۱۳-۱۷ اقدامات اولیه قبل از عایقکاری گرم لوله ها

اقدامات اولیه قبل از عایقکاری گرم لوله ها باید بر طبق بند ۱۷-۱۳-۲ انجام شود.

از اقدامات اولیه عایقکاری گرم، باید پرایمر زنی طبق بند 1-4-13-17 انجام شود.

 عایقکاری با قیر باید با ماشین آلات مخصوصی که به صورت ثابت در کارگاههای سرپوشیده قیر پاشی و نوار پیچی را به صورت توام انجام میدهد، باشد. ماشین آلات عایقکاری گرم عبارتند از:

– دیگ ذوب قیر که باید مجهز به همزن مکانیکی، دماسنج و در دهانه خروجی مجهز به یک توری سیمی با ابعاد چشمه حداکثر ۱/۵ میلیمتر باشد.

– دستگاه نوار پیچی که برای نوار پیچی نوار پشم شیشه داخلی و نوار پشم شیشه قیراندود خارجی بکار می رود.

– دستگاه پرایمر زنی ثابت

انجام عایقکاری گرم باید طبق مشخصات زیر انجام شود:

– قیر را باید بر روی سکوهای بتنی خرد نمود تا از آلوده شدن آن به خاک و مواد خارجی جلوگیری شود.

– قیر باید طبق دستورالعمل سازنده آن ذوب گردد و انجام عایقکاری گرم در درجه حرارت تعیین شده به وسیله سازنده قیر صورت گیرد.

– نوارهای پشم شیشه داخلی و نوار پشم شیشه قیر اندود خارجی باید تا قبل از مصرف در بسته بندیهای اولیه و در دمای مناسب و دور از تابش آفتاب و باران بر طبق توصیه های سازنده آنها نگهداری شوند.

– در صورتی که عایقکاری گرم بلافاصله بعد از پرایمر زنی انجام نشود، میتوان لوله های پرایمر خورده را برای مدت حداکثر چهار هفته در مکان مناسب نگهداری نمود به نحوی که خواص پرایمر از بین نرود. در صورت از بین رفتن خواص پرایمر و یا پدیدار شدن آثار زنگ زدگی، لوله باید مجدداً زنگ زدائی و تمیز کاری و پرایمر زنی شود.

– در صورتی که بیش از یک روز از پرایمر زنی لوله ها گذشته ،باشد قبل از اقدام به عایقکاری گرم باید سطح پرایمر خورده لوله را با برس زبر کرده و سپس اقدام به پرایمر زنی مجدد نمود.

–  نوار پیچی نوارهای پشم شیشه داخلی و نوار پشم شیشه قیر اندود خارجی باید با زاویه ثابت و با کشش یکنواخت و مناسب توسط دستگاه قابل تنظیم انجام شود.

– میزان روی هم پیچی نوارهای پشم شیشه داخلی و نوار پشم شیشه قیر اندود خارجی باید حداقل ده

درصد از عرض نوار باشد.

–  حداقل ضخامت عایقکاری گرم لوله ها باید چهار میلیمتر باشد.

– در عایقکاری گرم لوله ها باید حدود ۱۰ سانتی متر از سرلوله ها عایقکاری نشود تا پس از انجام جوشکاری،

همراه با سرجوش نوار پیچی شوند.

– پس از اتمام عایقکاری به منظور جلوگیری از تاثیر اشعه ماوراء بنفش خورشید بر روی پوشش قیری لوله باید با استفاده از محلول شیر آهک که با ترکیب زیر تهیه شده باشد لولهها را سفید شوئی نمود:

– ۳۰ کیلو گرم آهک

– ۱۰۰ لیتر آب

– ۲ کیلوگرم روغن برزک

– 2 کیلو گرم نمک طعام

از اتمام عایقکاری لوله ها و قبل از خارج شدن لوله از خط تولید باید با استفاده از دستگاه منفذیاب (هالیدی دیتکتور) بر طبق دستورالعمل مندرج در بند –۱۷-۱۳-۵-۷ از سالم بودن عایقکاری انجام شده

اطمینان حاصل نمود.

تزریق هوا به داخل ساختمان با دریچه های تامین هوای مهام مارکت

برای خرید روی عکس محصول کلیک کنید.

۵-۵-۱۳-۱۷ عایقکاری دوبله

در تقاطع لوله با کانال، آب، نهرها، قنات، رودخانه ها و یا نقاطی که سطح آبهای زیرزمینی بالا است و یا در تقاطع با راه آهن، جاده ها و خیابانهای اصلی، عایقکاری لوله ها باید به صورت دوبله انجام شود. در عایقکاری دوبله لوله ها نوار پشم شیشه زیری باید در دو لایه پیچیده شود و حداقل ضخامت کل عایق لوله باید شش میلیمتر باشد.

۶-۵-۱۳-۱۷ عایقکاری سرجوشها اتصالات و نقاط تعمیری

برای عایقکاری سرجوشها، اتصالات و شیر آلات و نقاطی که پوشش آنها آسیب دیده است، جوشکاری باید قسمت عایقکاری نشده سر لوله ها و سرجوشها با استفاده از نوار سرجوش با چسب نوع است، پس از انجام پایه قیری در محل نوار پیچی شوند.

برای نوار پیچی سرجوشها ابتدا باید با استفاده از برس برقی یا برس دستی محل جوش و قسمتهای عایقکاری نشده سر لوله ها را از مواد خارجی پاک نمود به نحوی که سطح فلز لوله کاملاً براق شود. در صورت لزوم باید قطرات ناشی از جوش با استفاده از قلم برداشته شود. قبل از عایقکاری سرجوش باید قسمت تمیز شده سر جوش و سطح لوله در طرفین جوش به اضافه حداقل ۵ سانتی متر از عایقکاری گرم لوله در هر طرف را به وسیله پرایمر مخصوص نوار سرجوش پایه قیری پرایمر زنی کرد.

پس خشک شدن پرایمر باید نوار پیچی سرجوش با استفاده از نوار سرجوش و با روی هم پیچی 50%  قسمتهای پرایمر خورده شامل محل جوش، قسمتهای عایقکاری نشده لوله های طرفین جوش حداقل ۵ سانتی متر بر روی عایقکاری لولههای طرفین سرجوش انجام گیرد. سپس لایه دوم نوار نیز به روشی که برای سرجوشها ذکر گردید انجام شود.

صورت زخمی شدن عایقکاری لوله، باید قسمت معیوب عایق لوله در محل عیب به صورت دور نادور داشته شده و محل تمیز کاری شود. محل باز شده به اضافه حدود ۵ سانتی متر از دو طرف عایق لوله رایمر زنی شده و با استفاده از نوار سرجوش با چسب نوع پایه قیری نوارپیچی شود. سپس لایه دوم نوار یز به روشی که برای سرجوشها ذکر شد، انجام شود.

پس از اتمام نوار پیچی سرجوشها اتصالات و نقاط تعمیری و قبل از خوابانیدن لوله در کانال، باید با استفاده از دستگاه منفذیاب هالیدی دتکتور بر طبق دستورالعمل مندرج در بخش ۷-۵-۱۳-۱۷ از سالم بودن عایقکاری انجام شده اطمینان حاصل نمود.

پس از اتمام عایقکاری سرجوش ها، شیرها، اتصالات و نقاط تعمیری و قبل از خوابانیدن لوله در کانال، باید کل طول لوله عایقکاری شده مجدداً با استفاده از دستگاه منفذیاب بر طبق دستورالعمل مندرج در بخش ۷-۵-۱۳-۱۷ مورد آزمایش قرار گیرد تا از سالم بودن نوار پیچی انجام شده اطمینان حاصل شود.

 تبصره: در انجام عملیات تعمیر پوشش حداکثر سطح تعمیر شده نباید از ده درصد سطح لوله بیشتر شود. در صورت تجاوز از مقدار مذکور، پوشش آن لوله قابل قبول نیست و باید مجدداً پوشش گردد.

۷-۵-۱۳-۱۷ آزمایش و کنترل کیفیت عایقکاری گرم

 آزمایش و کنترل کیفیت عایقکاری گرم باید بر اساس مقررات این بند به شرح زیر صورت گیرد.

۱- بازرسی ظاهری – عایقکاری باید از نظر ظاهری یکنواخت بوده و فاقد چین و چروک باشد.

 ۲- آزمایش منفذیابی- پس از اتمام عایقکاری گرم، باید با استفاده از دستگاه منفذیاب بر طبق دستورالعمل ذیل از سالم بودن عایقکاری لولههای پوشش شده به صورت صد در صد اطمینان حاصل نمود.

که عایقکاری لوله ها به روش نوار پیچی انجام شده باشد، کلیه قسمتهای لوله پس از در صورتی نوار پیچی لایه زیرین و قبل از نوارپیچی لایه روئی باید به وسیله دستگاه منفذیاب که مورد تایید دستگاه نظارت قرار گرفته باشد مورد آزمایش منفذیابی قرار گیرد. سرعت دستگاه بر روی لوله نباید بیش از ۰٫۳ متر بر ثانیه باشد. جهت جلوگیری از آسیب دیدن پوشش لوله باید مراقبت نمود تا الکترود دستگاه بر روی هیچ یک از قسمتهای لوله توقف ننماید. تمام مراحل آزمایش با دستگاه منفذیاب پوشش باید در حضور دستگاه نظارت انجام گردد. به منظور تعیین میزان ولتاژ واقعی مورد نیاز جهت آزمایش با دستگاه منفذیاب، لازم است بر روی قسمتی از لوله که به وسیله نوار زیر و با روی هم پیچی پنجاه درصد نوار پیچی شده در آن ایجاد کرد به طوری که نوک سوزن پس از عبور از لایه های نوار به است، با نوک سوزن سورا سطح لوله برسد. پس از ایجاد سوراخ و پس از حرکت دادن روی نقطه سوراخ شده باید به تدریج ولتاژ دستگاه را افزایش داد تا حدی که جرقه بین الکترود و لوله در نقطه سوراخ شده ایجاد گردد. برای اطمینان از تنظیم دستگاه این آزمایش باید هر چهار ساعت یکبار انجام شود.

روش انجام آزمایش منفذیابی و تنظیم دستگاه منفذیاب پوشش لولههای عایقکاری شده با قیر دقیقاً مشابه با موارد ذکر شده برای لوله های نوار پیچی شده میباشد.

3- آزمایش چسبندگی برای اطمینان از کیفیت قیر و پرایمر استفاده شده و همچنین اطمینان از کیفیت عایقکاری، باید به طریق زیر آزمایش چسبندگی در دمای بین ۱۵ الی ۲۵ درجه سلسیوس انجام گردد:

ابتدا باید با چاقو دو شیار موازی به فاصله حدود سه سانتیمتر از یکدیگر بر روی نوار عایق لوله و در جهت عمود بر محور طولی لوله ایجاد کرد. سپس با برش عرضی محل شروع دو شیار را به هم وصل و نوک چاقو را زیر قسمت ابتدای محل بریده شده قرار داده و پوشش قیری را از سطح لوله بلند کرده و با نیروی یکنواخت در جهت عمود بر سطح لوله پوشش قیری را از لوله جدا کرد چسبندگی پوشش در صورتی مطلوب خواهد بود که پوشش به آسانی از سطح لوله جدا نشود و قیر به سطح لوله چسبیده و به صورت نقطه به نقطه از سطح لوله کنده شود. 

پیشنهاد مطالعه: تفاوت رگلاتور و بالانسر گازی