لوله کشی دفنی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ازلوله های ﻓﻮﻻدی

در این بخش از مقالات گازرسانی در مهام مارکت درباره لوله کشی دفنی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ازلوله های ﻓﻮﻻدی ( ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز ) توضیح خواهیم داد.

 

لوله کشی دفنی ( ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز )

 

در ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ، اﺗﺼﺎﻻت وﺷﻴﺮﻫﺎ در داﺧﻞ کانال ﻣﻮارد ذﻳﻞ ﺑﺎﻳﺪ رﻋﺎﻳﺖ :

  1. ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﻮﺷﻜﺎری، ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻄﻌﺎت ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻲ در داﺧﻞ ﻛﺎﻧﺎل و روی ﺑﺴﺘﺮ آﻣﺎده ﺷﺪه ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ.
  2. ﻗﺒﻞ از لوله ﮔﺬاری ﺑﺎﻳﺪ در ﻛﻒ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﻟﺸﺘﻚ هایی از ﺧﺎک نرم (ﺧﺎک ﺳﺮﻧﺪی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ دانه ﻫﺎی ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺗﺎ ۳ میلی متر) به عرض ۴۰ سانتی متر و ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ۵ ﻣﺘﺮ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﻳﺠﺎد گردد. ارﺗﻔﺎع ﺧﺎک ﻧﺮم ﺑﺎﻟﺸﺘﻚ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ای ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از اﺳﺘﻘﺮار ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺮ روی آنﻫﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻳﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺎ ﻛﻒ ﻛﺎﻧﺎل ﺣﺪود ۱۵ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ باشد.
  3. – در زﻣﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻦ لولهﻫﺎ در داﺧﻞ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺑﺎ حداﻗﻞ ﺧﺮاﺑﻲ ﭘﻮﺷﺶ، ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ داﺧﻞ ﻛﺎﻧﺎل ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ . در ﻣﺤﻞ ﻫﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ آب ﻫﺎی زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻳﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺳﻴﻞ ﺗﺎ ارﺗﻔﺎع زﻳﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﻻ آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ، ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ دﺳﺘﮕﺎه ﻧﻈﺎرت ﺑﺎﻳﺪ از وزﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه ﻳﺎ ﻣﻴﻠﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد، ﺑﻪ ﻃﻮری ﻛﻪ ﻟﻮﻟﻪ در ﻋﻤﻖ ﻣﻌﻴﻦ در ﻛﻒ ﻛﺎﻧﺎل ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. ﺑﻴﻦ ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه و ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻮار ﭘﻮﺷﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده و ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻻزم ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﻧﻔﻮذ آب ﺑﻪ داﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ.
  4. – ﺳﻄﺢ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ  لوله های مدفون ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ۹۰ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻣﻜﺎن اﺟﺮا در اﻳﻦ ﻋﻤﻖ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ روی ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻣﻘﺎوم ﮔﺮدد ﺗﺎ ﻟﻮﻟﻪ در ﻣﻌﺮض ﻓﺸﺎرﻫﺎی وارده ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ روی زﻣﻴﻦ ﻗﺮار ﻧﮕﻴﺮد. اﮔﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻋﻠﺖ اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ  ﻛﻤﺘﺮ از ۵۰ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﻟﻮﻟﻪ در داﺧﻞ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺘﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﺨﺼﻮص آن ﺳﺎﺧﺘﻪ می شود ﻗﺮار داده ﺷﺪه و ﭘﺲ از رﻳﺨﺘﻦ ﺧﺎک ﻧﺮم، روی آن ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻠﻮک ﻫﺎی ﺑﺘﻨﻲ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﻮد. در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎﻻی ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺪﻓﻮن ﺗﺎ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﻛﻤﺘﺮ از۳۵ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ باشد.
  5. ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از آﺳﻴﺐ دﻳﺪن ﻟﻮﻟﻪ و ﻳﺎ ﭘﻮﺷﺶ آن ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ رﻳﺸﻪ درﺧﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻲ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ از درﺧﺖﻫﺎ اﺟﺮاﺷﻮد.
  6. در لوله کشی دفنی درمواردی که ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺪﻓﻮن در ﻣﻌﺮض ﺗﺮدد وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ، در ﺻﻮرﺗﻲ  ﻛﻪ ﻋﻤﻖ آن از ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻣﻨﺪرج در ﺑﻨﺪ ۴ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ آن را از داﺧﻞ ﻏﻼف ﻓﻠﺰی ﻳﺎ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎ دﻳﻮاره آﺟﺮی و ﻳﺎ ﺑﺘﻨﻲ و ﭘﻮﺷﺶ ﺑﻠﻮک ﻫﺎی ﺳﻴﻤﺎﻧﻲ ﻗﺮار داد.
  7. اﻃﺮاف لوله ﻫﺎی ﻣﺪﻓﻮن ﺗﺎ فاﺻﻠﻪ ۵۰ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ از ﻫﺮ ﻃﺮف ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﻣﻮاد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮرﻧﺪه از ﻗﺒﻴﻞ ﺷﻔﺘﻪ و آﻫﻚ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد.
  8. ﺟﻬﺖ ﻋﺒﻮرلوله ﻫﺎ از روی ﻛﻒ ﺑﺘﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ کانال ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر در ﻛﻒ ﺗﻌﺒﻴﻪ شود. ﻣﺤﻞ ﻋﺒﻮر ﻟﻮﻟﻪ و ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﻳﺪ دﻗﻴﻘﺎ در ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮد و اﻃﺮاف ﻟﻮﻟﻪ داﺧﻞ اﻳﻦ کانال ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﻪ و ﻳﺎ ﺧﺎک ﻧﺮم ﭘﺮ ﺷﺪه و روی آن ﻃﻮری ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﻮد ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﺑﺪون وارد آﻣﺪن ﺧﺴﺎرت ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺘﻮان ﺑﺮای دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ روی آن را برداشت
  9. ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﮔﺎز ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ لولهﻫﺎی آب ﮔﺮم و ﻛﺎﺑﻞ ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ در ﻳﻚ ﻛﺎﻧﺎل ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ. در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻗﺮار دادن آن ها در ﻳﻚ ﻛﺎﻧﺎل اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ لوله ﻫﺎی ﮔﺎز ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺎﻳﻖ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﺘﻘﺎل ﺣﺮارت و ﻳﺎ اﺗﺼﺎل اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮد و ﺣﺮﻳﻢ آنﻫﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﺮرات  ﺑﺎﺷﺪ.
  10. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ  ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز داﺧﻞ ﻛﺎﻧﺎل ﻣﺴﺘﻘﻠﻲ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﻪ وسیله ﻣﺎﺳﻪ ﺧﺸﻚ ﭘﺮ ﺷﻮد و اﮔﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ و ﻳﺎ ﻛﺎﺑﻞ ﺑﺮق در ﻛﺎﻧﺎل اﺷﺘﺮاﻛﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﭘﺮ ﻛﺮدن ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎ ﻣﺎﺳﻪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻛﺎﻧﺎل ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ هواکش ﻫﺎی ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ در محل ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ در ﺻﻮرت ﻧﺸﺖ ﮔﺎز اﻣﻜﺎن ﺟﻤﻊ ﺷﺪن ﮔﺎز وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
  11. در لوله کشی دفنی ﻓﺎﺻﻠﻪ لولهﻫﺎی ﻣﺪﻓﻮن ﺗﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺗﺎﺳﻴﺴﺎﺗﻲ مطابق بخش بالا باشد.
  12. در لوله کشی دفنی ﻓﺎﺻﻠﻪ لوله ﻫﺎی ﻣﺪﻓﻮن ﮔﺎز ﺗﺎ کابل ﻫﺎی ﺑﺮق ﺑﺎ وﻟﺘﺎژﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺨﺶ بالا ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
  13. در ﻣﻮاردی ﻛﻪ ﻋﺒﻮر ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز از ﭘﻲ دﻳﻮار اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ باشد، اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ با اﺳﺘﻔﺎده از ﻏﻼف ﻓﻠﺰی ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد. ﻏﻼف ﺑﺎﻳﺪ از ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻠﺰی ﻛﻪ ﻗﻄﺮ ﻧﺎﻣﻲ آن از ﻗﻄﺮ ﻧﺎﻣﻲ ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز ۲ اﻧﺪازه ﺑﺰرﮔﺘﺮاست، باشد. ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺗﻤﺎس ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز ﺑﺎ ﻏﻼف ﻓﻠﺰی ﺑﺎﻳﺪ از  ﻛﻤﺮﺑﻨﺪ ﻣﺨﺼﻮص اﻳﻦ ﻛﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز و ﻏﻼف ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ازعایق ضد رطوبت پر شود.
  14. در لوله کشی دفنی در ﺻﻮرت ﻋﺒﻮر ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺎز ﻣﺪﻓﻮن ﺑﻪ ﻣﻮازات ﭘﻲ دﻳﻮار ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ نزدیک ﺗﺮﻳﻦ ﻟﺒﻪ ﻛﺎﻧﺎل ﺗﺎ دﻳﻮار ﻣﺠﺎور ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻤﻖ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﺷﺪ.
  15. دﻓﻦ اﺗﺼﺎﻻت ﭘﻴﭽﻲ و ﻳﺎ ﻓﻠﻨﺠﻲ ﻣﺠﺎز نمی ﺑﺎﺷﺪ.
  16. در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻫﺮ روز ﻛﺎری اﻧﺘﻬﺎی لوله ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در داﺧﻞ ﻛﺎﻧﺎل ﺧﻮاﺑﺎﻧﺪه شده اﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ درﭘﻮش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ از ورود آب و ﮔﻞ ﻳﺎ اﺷﻴﺎء دﻳﮕﺮ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ.
  17. ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ در ﻫﻴﭻ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺤﺖ ﺗﻨﺶ ﻗﺮار گیرد.
  18. ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﻛﻠﻴﻪ آزمایش های ﻣﻨﺪرج در ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻳﺪ روی لوله ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎﺳﻪ ﻳﺎ ﺧﺎک ﻧﺮم ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی فولادی و ﻣﺎﺳﻪ ﺑﺎدی ﺑﺮای لولهﻫﺎی پلی اتیلنﺷﻮد ﭘﺮ شود. ﺧﺎک ﻧﺮم می ﺗﻮاﻧﺪ از ﺧﺎک ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ از ﺳﺮﻧﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎی ﺣﺪاﻛﺜﺮ ۸ ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮی ﺳﺮﻧﺪ ﺷﺪه و ﻓﺎﻗﺪ ﺳﻨﮓ و اﺷﻴﺎء ﻧﻮک ﺗﻴﺰ و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ آﻫﻚ و ﺧﺎک آﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻫﻴﺪروﻛﺮﺑﻨﻲ ﺑﺎﺷﺪ و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺧﺎک رس ﻳﺎ ﻣﺎﺳﻪ ﺑﺎدی ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ دﺳﺘﮕﺎه ﻧﻈﺎرت ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺿﺨﺎﻣﺖ اﻳﻦ ﻻﻳﻪ ﺧﺎک ﻧﺮم ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۲۰ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ باشد. در ﺻﻮرت ﻛﻢ ﻋﺮض ﺑﻮدن ﻣﻌﺒﺮ ﻳﺎ اﻣﻜﺎن ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺎﻳﺪ روی اﻳﻦ ﻻﻳﻪ ﻳﻚ ﻻﻳﻪ ﻣﻮزاﺋﻴﻚ و ﻳﺎ آﺟﺮ ﻓﺸﺎری ﭼﻴﺪه ﺷﻮد.ﻋﺮض اﻳﻦ ﻻﻳﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻗﻄﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ۵ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ باشد. ﺳﭙﺲ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺧﺎک ﺣﻔﺎری ﺷﺪه ﺗﺎ ارﺗﻔﺎع ﺣﺪ اﻗﻞ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ و ﺣﺪ اﻛﺜﺮ ﺳﻲ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﺤﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻮزاﺋﻴﻚ ﻫﺎ و ﻳﺎ آﺟﺮﭼﻴﻨﻲ، ﭘﺮ شود. روی اﻳﻦ ﻻﻳﻪ ﻧﻮار اﺧﻄﺎر ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ ﻛﺎﻧﺎل ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺎ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﭘﺮ می ﺷﻮد.
  19. در زﻣﺎن ﭘﺮ ﻛﺮدن ﻛﺎﻧﺎل، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﮕﺎه ﻛﻮﺑﺎﻧﻪ، ﺧﺎک ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪه ﺷﻮد ﺗﺎ ﺧﺎک ﻧﺸﺴﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ.
  20. ﭘﺲ از ﭘﺮ ﻛﺮدن ﻛﺎﻧﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻼﺋﻢ و دریچه ﻫﺎ در ﻣﺤﻞ ﺧﻮد ﻧﺼﺐ شوند.
  21. ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﻣﺮاﺣﻞ ﻓﻮق ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻪ حالت اوﻟﻴﻪ درآﻣﺪه و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎزﺳﺎزی شود.
  22. ﻣﺴﻴﺮ لوله ﻫﺎی دﻓﻨﻲ در ﻓﻮاﺻﻞ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻋﻼﺋﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﻨﻨﺪه ﻛﻪ در ﻧﻘﺎط و ﻓﻮاﺻﻞ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ، نشان داده ﺷﻮد.

 

منبع: مقررات ملی ساختمان ایران ( مبحث هفدهم) سال ۱۳۸۹


مطالب مشابه: